Wycieczka do Muzeum Kardynała Adama Kozłowieckiego w Hucie Komorowskiej

W sobotę 18 sierpnia na zaproszenie Pani kustosz Katarzyny Cesarz wraz z koleżankami z KGW wybrałyśmy się  zwiedzić Muzeum Kardynała Adama Kozłowieckiego w Hucie Komorowskiej. Dotrzeć tam możemy jadąc od strony Kolbuszowej w kierunku Tarnobrzega, skręcając w Komorowie w pierwsza drogę za kościołem na lewo, a tuż za skrzyżowaniem kierujemy się na prawo. Tam już droga prościutko zaprowadzi nas w malowniczy zakątek powiatu kolbuszowskiego, w gminie Majdan Królewski, czyli do Huty Komorowskiej. Pięknie położony budynek Muzeum w parku rodzinnym Kozłowieckich przetrwał do dziś i składa się z kompleksu leśnego i parkowego. 

To, że mamy w naszej okolicy nowe, piękne Muzeum upamiętniające działalność misyjną Kardynała Adama Kozłowieckiego zawdzięczać można 

Fundacji im. Księdza Adama Kozłowieckiego "SERCE BEZ  GRANIC" 

którą to utworzyli:

Ks. Bp Andrzej Dzięga

Ks. Bp Edward Frankowski

Ks. Prałat Władysław Włodarczyk

Ks. Marek Dzióba

Ks. Marek Flis

Bogdan Romaniuk

Dariusz Bździkot

Apostoł Afryki

Obywatel Świata

Rodak z Huty Komorowskiej

Po części postaram się przybliżyć Państwu postać Misjonarza, ale dla doznania całkowitych wrażeń z jego misyjnego dzieła i zobaczenia wszystkich eksponatów muzealnych zapraszam do odwiedzenia Muzeum, gdzie spotkacie się z ogromną życzliwością Pani kustosz Katarzyny Cesarz i jej ogromną wiedzą na temat historii życia wspaniałego człowieka Apostoła Afryki.

Adam Kozłowiecki SJ (ur. 1 kwietnia 1911 w Hucie Komorowskiej, województwo podkarpackie, zm. 28 września 2007 w Lusace, Zambia) – polski duchowny katolicki, jezuita, misjonarz działający głównie w Zambii, arcybiskup Lusaki, kardynał prezbiter, obywatel Polski i Zambii.

Syn Adama i Marii z Janochów. W latach 1921-1925 uczęszczał do znanego Zakładu Naukowo-Wychowawczego św. Józefa w Chyrowie, prowadzonego przez jezuitów, a następnie kształcił się w Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu (1926-1929). 30 lipca 1929 wstąpił do zakonu jezuitów (SJ), odbył nowicjat w Starej Wsi, następnie studiował na zakonnym Wydziale Filozoficznym w Krakowie (1931-1932) i na Wydziale Teologicznym Bobolanum w Lublinie (1933-1937). Przyjął święcenia kapłańskie 24 czerwca 1937 w Lublinie, a zakonne śluby uroczyste złożył 15 sierpnia 1945 w Rzymie. W latach 1933-1934 pracował jako wychowawca młodzieży w konwikcie Zakładu Naukowo-Wychowawczego Św. Józefa w Chyrowie.

10 listopada 1939 został aresztowany przez gestapo. Początkowo więziony w Krakowie, następnie w Wiśniczu koło Bochni, w czerwcu 1940 trafił do obozu koncentracyjnego Auschwitz (nr obozowy 1006[1]), a w grudniu 1940 do obozu Dachau (nr obozowy 22187). Doczekał wyzwolenia KL Dachau przez wojska amerykańskie 29 kwietnia 1945. Po krótkim pobycie w Rzymie wyjechał na własną prośbę na misję jezuicką do Północnej Rodezji Zambii. Organizował dom zakonny oraz szkolnictwo katolickie w regionie Kasisi. Od 1950 pełnił funkcję administratora apostolskiego wikariatu apostolskiego Lusaka, a 4 czerwca 1955 został mianowany biskupem tytularnym Diospolis Inferior i wikariuszem apostolskim Lusaki. Przyjął święcenia biskupie 11 września 1955 z rąk arcybiskupa Jamesa Roberta Knoxa. W kwietniu 1959 został promowany na pierwszego arcybiskupa metropolitę Lusaki.

Brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II, a także w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie. W maju 1969 na własną prośbę został zwolniony z obowiązków arcybiskupa Lusaki; umożliwił w ten sposób nominację zambijskiego księdza Emmanuela Milingo. Jako emerytowany arcybiskup (ze stolicą tytularną Potentia in Piceno) powrócił do pracy misyjnej, był proboszczem i wikariuszem w parafiach Zambii (Chingombe, Mumbwa, Chikuni, Chilalantambo, Lusaka, Mulungushi, Mpunde). Pełnił także funkcję przewodniczącego Papieskich Dzieł Misyjnych w Zambii (1970-1991).

Publikował artykuły w krakowskim “Tygodniku Powszechnym” i kolońskim piśmie “Die Katholische Missionen”; ogłaszał listy pasterskie, wydał również wspomnienia Ucisk i utrapienie. Pamiętnik więźnia 1939-1945 (1967) oraz Moja Afryka. Moje Chingombe (1998). Został uhonorowany m.in. Orderem Zasługi RP oraz zambijskim Orderem Wolności. W lutym 1998 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera S. Andrea al Quirinale. W chwili nominacji kardynalskiej arcybiskup Kozłowiecki miał 87 lat, w związku z czym nigdy nie posiadał prawa udziału w konklawe.

Odznaczony został przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski, za wybitne zasługi w pracy misyjnej, za działalność na rzecz ludzi potrzebujących pomocy, za patriotyczną postawę rozsławiającą imię Polski w świecie (Postanowienie z dnia 24 maja 2007 r.). W imieniu Prezydenta RP order wręczył Kardynałowi Piotr Latawiec, Dyrektor Biblioteki Głównej oraz członek Senatu Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, podczas oficjalnej wizyty Senatu Uniwersytetu w Republice Zambii, 25 lipca 2007 r. Senat UKSW 22 marca 2007 postanowił nadać Kardynałowi Kozłowieckiemu doktorat honoris causa. Został wręczony 25 lipca 2007.

Jego imieniem nazwano szkołę w Hucie Komorowskiej w powiecie kolbuszowskim.

Pamiątki związane z osobą kardynała – w tym jego pierścień, paliusz biskupi, piuska i pas biskupi, bulla papieska przydzielająca mu tytularne biskupstwo we Włoszech, medal Legii Honorowej Republiki Francuskiej i inne – przechowywane są w zbiorach Muzeum Towarzystwa Jezusowego Prowincji Polski Południowej w Starej Wsi k. Brzozowa (woj.podkarpackie).

Zmarł 28 września rano w szpitalu w Lusace. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 5 października 2007 r. w stolicy Zambii na Pope’s Square. Przewodniczył im arcybiskup metropolita Lusaki Telesphore George Mpundu. Homilię wygłosił abp Medardo Joseph Mazombwe, emerytowany arcybiskup Lusaki. 4 października ciało zostało wystawione w archikatedrze w Lusace, gdzie wieczorem Mszy żałobnej przewodniczył przełożony tamtejszej prowincji Towarzystwa Jezusowego. Zmarły misjonarz został pochowany przy nowej archikatedrze Dzieciątka Jezus w Lusace.
26 marca 2008 r. powołano w Majdanie Królewskim Fundację im. Księdza Kardynała Adama Kozłowieckiego – “Serce bez granic”. Fundacja ma na celu rekonstrukcję pałacu Kozłowieckich w Hucie Komorowskiej z przystosowaniem na centrum pamięci o Kardynale Adamie Kozłowieckim oraz utworzenie Diecezjalnego Centrum Misyjnego o charakterze formacyjno-edukacyjnym.

Źródło: 

http://www.cardinalekozlowiecki.pl/index.php/zyciorys-patrona-fundacji-wg-wikipedii/

Z informacji jakie udało nam się pozyskać wynika, że Fundacja "SERCE BEZ GRANIC" ma w swoich planach odrestaurowanie całej posiadłości Kozłowieckich w Hucie Komorowskiej. Ze zdjęć, jakie udało nam się zobaczyć w Muzeum wnioskuję, że będzie to wspaniały obiekt, i bardzo się cieszymy, ze tak blisko nas, ponieważ Świerczów i Hutę Komorowską dzieli ok. 20 km będzie nam tam blisko na rodzinne wypady na łono natury otoczone piękna przyrodą i cudownym Pałacem.

Wizyta w Muzeum okazała się być bardzo ciekawa, czas bardzo miło spędzony. 

Zachęcamy gorąco do odwiedzenia tego zakątka naszego Powiatu.

Adres Fundacji:

Fundacja im. Księdza Kardynała Adama Kozłowieckiego ,,Serce bez granic”

 Plac Konfederatów Barskich 6

36-110 Majdan Królewski

e-mail: fundacja@cardinalekozlowiecki.pl

   tel. kom.: +48 880 774 491, +48 880 774 507, +48 665 018 777, +48 788 563 492

Adres Muzeum:

Muzeum Kardynała Adama Kozłowieckiego SJ
  

Huta Komorowska 32a

36-110 Majdan Królewski

e-mail: fundacja@cardinalekozlowiecki.pl, muzeum@cardinalekozlowiecki.pl

   tel. kom.: +48 880 774 491, +48 880 774 507, +48 665 018 777, +48 889 884 775

 Wszystkie zamieszczone w tym poście zdjęcia wykonała  Pani Jolanta Augustyn, za zgoda Pani kustosz Muzeum - Katarzyny Cesarz.